Bugün insan nüfusunun çoğunluğu bir yaratıcıya inanır. Farklı şeylere tapsalar da, farklı şekilde tapsalar da inanırlar. Peki ama neden? Bunu iki ana sebebe dayandırmak mümkün. İlk sebep, aslında kimse nihilist olmak istemez. İkinci sebep ise şudur, insanın alet yapma becerisi.

Birinci nedeni açıklamakla başlayayım. Kimse nihilist olmak istemez çünkü nihilist olmak demek varlığı ve dolayısıyla da insani ve de insanın egosunu aidiyetten mahrum bırakmak demektir. Nihilizme göre varlığın bir anlamı buna bağlı olarak da bir amacı yoktur. Bu da insanların hiç görmek istemedikleri ve yaşamları boyunca görmezden geldikleri varoluş sancısını arttırmaktan başka pek bir işe yaramak. Bir amaç uğruna bir şey yapmak ya da var olmak insandaki aidiyet duygusunu körükler. Bu da insanların çok hoşuna gider. Bu duyguyu sağlayan, varoluşa bu amacı veren, şey dindir.

İkinci neden ise, insandaki alet yapma yetisidir. Bugün aklınıza gelebilecek olan bütün nesneleri insan kendisi yaptı fakat tek bir şeyi kendisi yapmadı o şeyse evren. İnsan bu bilgileri alıp tümdengelimsel bir yaklaşımla “Biz etrafımızdaki her şeyi yaptık. O zaman bizleri de yaratan bir varlık olmalı diye düşünmüştür. Buna tek istisna ateistlerdir. Ateistler bir yaratıcıya inanmazlar. Bunun sebebi ateistlerin, bütün kanıtlarını maddiyat içinde aramalıdır ve içinde bulundukları manevi yoksunluktur.